U regionu Boke Kotorske starodalmatinski jezik je postepeno nestajao, između ostalog zbog širenja venecijanskog dijalekta tokom vladavine mletačke republike, koja je trajala skoro četiri veka (od 1420. do 1797. godine). Iz slovensko-romanske simbioze koja se stvara u XVIII veku, rađa se govor koji je imao osobine hercegovačke novoštokavske varijante, ali koji je svakodnevno bivao obogaćen rečima i izrazima romanskog porekla. Period u kome su nastale te posuđenice odlikuje se dvostrukim uticajem: to je s jedne strane uticaj venecijanskog dijalekta, kojim su se predstavnici vlasti služili za komunikaciju sa stanovništvom Boke, a sa druge strane uticaj italijanskog književnog jezika, kojim su se iste vlasti služile u obavljanju svog administrativnog posla. Taj specifičan vid dvojezičnosti prihvaćen je od strane venecijanske vlasti, koja nije nametnula svoj jezik u privatnim sferama života: u kući i u porodici se govorio „narodni“ jezik, dok je jezik administracije i kulture bio venecijanski ili italijanski. Cilj ovog rada je proučavanje upotreba posuđenica i kalkova italijanskog, venecijanskog i romanskog porekla u govoru Boke Kotorske - kako su nastale, najvažnije fonetske promene koje su se izvršile kod pozajmljenica u prelasku od izvornog jezika do govora Boke Kotorske a naročito odnos koji one danas imaju sa standardnim jezikom. Za naše istraživanje koristili smo pre svega arhivske izvore i proučavali dokumenta koja se nalaze u gradskom arhivu Herceg Novog, u Političkom Upravnom Mletačkom Arhivskom fondu (P.U.M.A.), i u fondu Topaljske Komunitadi.
Italianismi e influssi romanzi nella parlata delle Bocche di Cattaro
SILEO, Valentina
2014-01-01
Abstract
U regionu Boke Kotorske starodalmatinski jezik je postepeno nestajao, između ostalog zbog širenja venecijanskog dijalekta tokom vladavine mletačke republike, koja je trajala skoro četiri veka (od 1420. do 1797. godine). Iz slovensko-romanske simbioze koja se stvara u XVIII veku, rađa se govor koji je imao osobine hercegovačke novoštokavske varijante, ali koji je svakodnevno bivao obogaćen rečima i izrazima romanskog porekla. Period u kome su nastale te posuđenice odlikuje se dvostrukim uticajem: to je s jedne strane uticaj venecijanskog dijalekta, kojim su se predstavnici vlasti služili za komunikaciju sa stanovništvom Boke, a sa druge strane uticaj italijanskog književnog jezika, kojim su se iste vlasti služile u obavljanju svog administrativnog posla. Taj specifičan vid dvojezičnosti prihvaćen je od strane venecijanske vlasti, koja nije nametnula svoj jezik u privatnim sferama života: u kući i u porodici se govorio „narodni“ jezik, dok je jezik administracije i kulture bio venecijanski ili italijanski. Cilj ovog rada je proučavanje upotreba posuđenica i kalkova italijanskog, venecijanskog i romanskog porekla u govoru Boke Kotorske - kako su nastale, najvažnije fonetske promene koje su se izvršile kod pozajmljenica u prelasku od izvornog jezika do govora Boke Kotorske a naročito odnos koji one danas imaju sa standardnim jezikom. Za naše istraživanje koristili smo pre svega arhivske izvore i proučavali dokumenta koja se nalaze u gradskom arhivu Herceg Novog, u Političkom Upravnom Mletačkom Arhivskom fondu (P.U.M.A.), i u fondu Topaljske Komunitadi.
I documenti in IRIS sono protetti da copyright e tutti i diritti sono riservati, salvo diversa indicazione.
